Bela




Еднаш во една планина
се беа спуштиле облаци .
Низ снегот цапав сам ,
а околу мене се беше бело …
Никаде хоризонт … само бело.
Како светот наеднаш
да се беше претворил во
огромно платно
врз кое можев да нацртам
или насликам се .
Навидум господарев
врз мојата судбина.
Немоќен бев да гледам далеку
но знаев дека секој чекор
ме води кон хоризонтот.

Март 2018)




Comments