Доручек

Треперам во надојдена бујица

Сонцето го пали небото како што расте

во истокот .

И дишам и пијам од крвта која се облаците

пеплосувајки го јазикот од жештината

Околу мене дренови , нарциси , и магноли,

не заузадани боји .

Околу мене се надигнуваат

ред чад ред пареа

Одвнатре превривам

Пука лушпата

и од секоја пукнатина

бликаат реки светлина

И јас сум реката

веке не линеам

сега течам со моќ да уништам

сега течам со моќ да преродам

сега течам .

Април 2018