Веке не го жалам утрото
во кое ке се разбудиш
за да ти кажат дека
веке ме нема.
И кога ме имаше
ти кога ме имаше
ме имаше ,
сиот .
А не те ни запознав.
Со зборови
одкупи се она
кое можеше
за мене да бидеш.
Нема веке да жалам.
Од се, на се, уби се.
и ме избледе како лик
од стара книга.
Тука во темнината
каде сум сам
ибледен забледен и блед.
Тука има само жал за
она кое не дојдов
да го видам.
А пак одамна веке
не гледам ништо.
И зборовиве
напишани на празно
испратени по ветер
засекогаш да останат
Невидени, нечуени, не кажани.
А денот ке дојде и без мене.
Comments
Post a Comment