Лесно
е да се насмееш
пред светот и лице да имаш.
Но што тоа те прави поголем
од оние кои пумпаат усни
и полнат пластика.
И се вештачко ти се гледа,
и да ги мразиш те прави...
A остануваш ти како секој звер,
што ја крие својата рана,
да покажуваш само
колку си слаб,
неспособен за љубов
или вистински чувства.
Затоа разбуди се
откажи се од стравот
кој во твоите млади коски
родителите го вдоиле
и некој во клупата го довдомил ...
И со тоа го створиле оној кој сега те запира да си.
Од првиот удар по газот,
( од матката излезен пресно )
и дури старееш и влечеш здив.
Сам си
Comments
Post a Comment